het gat dat was nog klein
de cijfers waren hoog haar armen stonden open
de vriendschap was besloten
het gat werd al groter maar hij kon het niet ontlopen
hij had kunnen aanzienkomen dat kon hij dan wel
het gat begon alweer te groeien het ging gewoon te snel
de cijfers werden laag haar armen werden gesloten
het enige wat hij kon doen dat was dan nog hopen
snel kwam hij er al achter dat je vriendschap niet kan kopen
de straten waren leeg de wind werd kill en koud
hij liep in zijn dunne T-shirt maar zijn hoop was noch benauwd
hij schreeuwde zo hard hij kon maar niemand kon hem horen
wat kan hij nu nog doen zijn hoop is al verloren
het moment dat het geluk gaat komen zal die er nog wel zijn
het geluk is er maar één
de wereld is groot en hij, hij is maar heel klein
maar er is wat licht tussen de wolken
hij denkt het gaat weer goed
het licht is al verdwenen voor dat hij het vermoed
zal het geluk weer komen? heeft het ooit bestaan?
heeft hij het die jaren verzonnen of was het één grote waan
diep van binnen weet hij diep in de kelder
hij weet het echt, zelf ben ik nog helder.
maar hij weet het wel als het licht om de hoek haakt
dat hij, als het zover is ,alles weer goed maakt...