Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Opgesloten
Al verdwijnt de aarde onder mijn voeten
En valt de zon uit de lucht
Het valt mij niet op
Al verdwijnt al het water uit de oceanen
En schijnen de sterren niet meer
Ik zal het niet zien
Want ik zit opgesloten
Op een diepe duistere plek
Waar het zonlicht nooit zal komen
Ik heb mezelf daar opgesloten
Samen met mijn verdriet en pijn
Zonder de sleutel die me kan bevrijden
Nu moet ik mezelf maar redden
Temidden van alle duisternis
Met alleen mijn verdriet en pijn
En samen zullen we een uitweg moeten vinden
Reacties op dit gedicht
Miriampiej vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Miriampiej
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
17 augustus 2005
Thema's:
[Verdriet]