Langzaam gaat de zon weer onder,
Kijkend in de diepe nacht,
Gebeurt er een wonder,
De zon die lacht.
De zon die lacht naar mij,
Ze knikt me lachend toe,
Dat maakt een glimlach in mij vrij,
Dan gaat ze onder, ze is moe.
Tot de laatste zonnestraal is gevlucht
Sta ik op het balkon,
Elke dag staat ze hoog aan de lucht,
Elke nacht achter de horizon.