ik kijk naar je ogen daar zie ik iets wat ik altijd graag heb gemogen. ik kijk je met tranen in me ogen aan en zeg tegen je mischien is het beter dat je me laat gaan ,we passen blijkbaar niet bij elkaar.ja lieffie soms loopt het leven heel raar.en geloof me ik wil je echt niet kwetsen maar denk wel dit is het beste .mijn gevoel voor jou is langzaam verdwenen.had je me maar is laten zien zij is de gene.onder tussen sta ik te trillen op mijn benen want het doet veel pijn om het je te zeggen want het was ook fijn ,maar we kunnen zo toch echt niet door gaan.mischien is het beter omonze eigen weg te gaan want zoals het nu gaat , kan ik niet langer aan.....