Plots,
dacht ik je stem te horen,
en zag ik een glimp
van je schattige gezicht.
maar het was slechts een illusie.
Je bent voorgoed weg,
en nu baan ik alleen
mijn weg, zonder jou.
Ik zal je nooit meer
kunnen omhelzen.
Ook al kun je me nu niet
meer bijstaan,
en ook al kan ik je
die nachtzoen
niet meer geven.
Toch zal ik je nooit vergeten...
m@rcel: | Dinsdag, augustus 23, 2005 13:46 |
droefig mooi geschreven en in alle stilte en met respect gelezen Knuff/liefs m@rcel |
|
sunset: | Dinsdag, augustus 23, 2005 11:49 |
Treurig-warm, herinnerend verwoord. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
Niniki: | Dinsdag, augustus 23, 2005 11:41 |
Mooi verwoord met heel veel respect! knuffie Niniki |
|
Sifra.K: | Dinsdag, augustus 23, 2005 09:32 |
Mooi,gevoelig geschreven. Liefs,Sifra |
|
poky: | Dinsdag, augustus 23, 2005 08:00 |
erg gevoelig ,liefs poky | |
Dirk Hermans: | Dinsdag, augustus 23, 2005 07:01 |
gevoelig in woorden gebracht liefs Dirk |
|
hiljaa: | Dinsdag, augustus 23, 2005 06:02 |
droefmooi! knufliefs-hiljaa-- |
|
Auteur: Cheeke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2005 | ||
Thema's: |