Ik ben bang in het donker
bang voor eenzame nachten.
Bang voor de demonen
die in de schaduw op me wachten.
Ik gruwel van het licht
wanneer de maan in mijn kamer schijnt.
Kruip met mijn hoofd onder de dekens
hopend dat de nacht snel verdwijnt.
En daar ben jij
met veilige armen hou je mij vast.
Je maakt dankzij je aanwezigheid
een einde aan de donkere nacht.
Maar vanavond verstop ik me voor het donker
en zijn mijn angsten ongekent.
Ik durf m'n ogen niet in het donker te sluiten
dat alleen omdat jij nu niet bij me bent.
Auteur: WritingMoon | ||
Gecontroleerd door: kitty23 | ||
Gepubliceerd op: 28 augustus 2005 | ||
Thema's: |