Een eenzaam pad , een pad naar een plek waar het leven weer kleur heeft
En niet meer donker en grauw zal zijn
Niemand steunt me al in de keuze die ik gemaakt had , maar van jou van jou had ik verwacht dat je naast me zou staan en me niet je rug zou toekeren
Maar helaas liep het anders en nu wil je niks meer met me te maken hebben
Waarom weet ik niet , een echte reden heb ik niet , en wil ik die wel ?
Ik weet niet wat ik aan wil met me leven op het moment
Maar ik sta achter de keuze die ik gemaakt , en daar blijf ik bij
Het is spijtig dat je me er niet in steunt maar het zij zo….
Want er zijn ook mensen die me wel steunen , al zijn het er niet veel ze zijn er wel voor me………ik blijf er bij en ik ga weg
Weg van de eenzaamheid en de grauwe plekken en op naar de kleur en de vrolijkheid om me heen………