Gedicht gemaakt op 14-07-2005
Ik zie je daar staan,
Bij al je vrienden.
Ik sta aan de andere kant,
Ook bij mijn vriendinnen.
Als je om je heen kijkt,
Stoppen je ogen bij mij.
Ook als je met iemand praat,
Zijn joun ogen op mij gericht.
Ik ken je al bijna me hele leven,
Doordat jij bij mijn broertje in het voetbalteam zat.
Maar ik heb nog nooit zo,
Iets speciaals gevoeld voor jou.
Doordag je steeds naar me kijkt,
Vraag ik mezelf af;
‘vind hij mij leuk?’
je vroeg ook een keer aan mijn zus,
of ze mij een keer wou meenemen naar de beemte.
ik smste jou,
waarom ik een keer mee moest.
Jij smste terug;
voor de gezelligheid.
Maar altijd als iker was,
zei jij niks.
Waarom zeg je dan niks?
Is het uit verlegenheid?
Of omdat je me gewoon “niet ziet staan”