Waarom ben ik wie ik ben
anders dan anderen...
Ik kan mezelf niet zijn,
door al die domme gedachten,
wel duizend dingen in mijn hoofd,
mijn hoofd vol gedachten...
Waarom moet ik altijd denken,
altijd verder denken dan het eigelijk moet,
het maakt me het leven zo moeilijk,
maar ik weet niet hoe ik die gedachten verdringen moet...
Maar heel mijn leven lijd er onder,
ik durf niet praten met anderen,
en heb het moeilijk om buiten te komen...
want telkens weer die gedachten,
dat mensen mij niet mogen,
en dat iedreen naar me kijkt...
ik weet niet wat er mis met me is..
alleen dat ik er onder lijd..