bittere tranen sluipen
langs mijn gezicht tot daar
waar enkel de lucht nog is
om mijn angsten te doen vallen
vergetelheid wacht nimmer
op de woorden van de mens
die verlangend rijkt naar dat
wat eeuwig onbereikbaar is
nu zwijgend starend in niets
wat nooit gevuld zal zijn
wacht ik enkel op de nachten
die mij ongestoord doen slapen
maar niet lijken te komen
11-09-05
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2005 | ||
Thema's: |