Bang en alleen niemand om me heen, waar zijn ze nou naartoe waarom zien ze mij niet staan, zie ik er zo angstjagend uit dat niemand met me wilt praten, lopen of wat aan me wilt vragen. Ik kan er niets aan doen ik ben pas nieuw, dat betekend niet dat ik geen mens ben, geen gevoelens heb geen liefde nodig heb, waar blijf je nou jij die me altijd liet lachen, maar er nu niet meer bent, zou ik je ooit nog eens terug kunnen zien? al is het maar voor een tijdje, een paar glimlachjes op je mooie gezicht en mij een plezier doet omdat ik niemand heb, het enige dat ik nu nog heb is een gedachte aan jouw die altijd zal blijven voortbestaan of je er nu bent of niet, want ik hou van jouw, maar laat me dan niet alleen zoals ieder die hier rond dwaald, en mij niet ziet, het verdriet dat ik voel alleen om iemand te hebben die wat om me geeft en niet alleen naar me kijkt.