Mijn tranen zijn slechts zoute dropjes
(hou ik mij infantiel en eigenmoederlijk zo voor)
Niets dan tere bloesem in de knopjes
Die slechts de bloei van ziel, voor ogen heeft
Mijn wimpers zeggen - wat hij geeft
Was meer dan wat ik hebben wou
En het lichaam bukt genadig
Om wat ze nooit meer minnen zou
Is dit dan alles - wat ik kreeg?
Ieder verdriet wat ik verzweeg
Elke keer dat ik geslagen, welhaast zonderling, ten onder ging
En dacht ´ach´ het zijn vast van die lange dagen..
Dat men onbenullig over recht zou klagen
Terwijl het krom als hamertenen was
Vooraan in de klas..
Geen vinger maar wel heel veel vragen
Ik leg me erbij neer vannacht..
Voor jou, want dit was niet mijn streven
Maar ik mag en kan, niet met je leven
Dus slik ik nogmaals - zout doet zeer..
Ebelientje: | Vrijdag, maart 30, 2007 12:00 |
Jij hebt ene heerlijke frisse manier van dichten | |
Nachtschaduw: | Dinsdag, september 20, 2005 21:08 |
Boeiend... | |
wijnand.: | Dinsdag, september 20, 2005 18:33 |
meesterlijk | |
sunset: | Dinsdag, september 20, 2005 11:11 |
Wohw! Prachtig stilmakend mooi dit. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
pramodah: | Dinsdag, september 20, 2005 09:49 |
(zout doet zeer)maar we kunnen niet zonder... mooi... je blijft me verbazen |
|
L.Bert: | Dinsdag, september 20, 2005 08:27 |
Eigenlijk is dit een hartverscheurend gedicht. Maar ook een gedicht en nog wel een heel mooi gedicht. Wat zeg jij toch allemaal tegen de blinden?! | |
De Voddenfilosoof: | Dinsdag, september 20, 2005 08:14 |
Zoute drop bekoort me evenals dit gedicht! | |
psych: | Dinsdag, september 20, 2005 08:05 |
pijnlijk /// | |
Bengel...: | Dinsdag, september 20, 2005 07:39 |
mooi geschreven groet bengel |
|
Auteur: who cares | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 20 september 2005 | ||
Thema's: |