Artifex: | Donderdag, september 29, 2005 06:42 |
Die persoon zal je waarschijnlijk nog vaker tegenkomen in je leven, naar wat ik denk te begrijpen. Je moet proberen een manier te vinden, dat ie jou daarmee niet meer raakt. Aan hoop en kracht ontbreekt het niet bij je, misschien moet je eens aankloppen bij iemand die je hiermee zou kunnen helpen. En blijf het lekker van je af schrijven. Liefs, Artifex. |
|
Hans Winter: | Woensdag, september 28, 2005 23:30 |
angst is een val in de zwaarte, het trekt je weg van al wat je aardig leek, van de waarde die je had nog voor je bezweek, angst kan verlammen, maar angst is je vaart, je levenskracht, om te zetten tot je macht, want in gedichten ben je te vangen, het geeft je richting, verlengt je, brengt je tot een gezicht. hans |
|
kimW: | Woensdag, september 28, 2005 23:17 |
intense woorden vol verdriet en angst en hoop... |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, september 28, 2005 22:45 |
heel moedig neergezet en gevoelig verwoordt een dikke knuffel van mij liefs Dirk |
|
m@rcel: | Woensdag, september 28, 2005 21:50 |
dikke troostknuff m@rcel | |
miekemuis: | Woensdag, september 28, 2005 21:12 |
Ik heb het vermoeden dat dit over verkrachting gaat. Ik kan me inbeelden hoe jij je voelt... Hoe lang geleden het ook is, je blijft eraan denken... Je mag me altijd mailen hoor! Kus, miekemuis (P.S: bedankt voor je reactie op mijn gedicht!) |
|
Auteur: lisa21 | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
Thema's: |