Hij wandelt, draaft
of loopt zijn gangetje
en de barmhartige blijft staan,
geeft gul en bedankt
de middag voor het late licht
de wolken achter de zon
de poƫtische blijheid op zijn gezicht
voor de woorden in het natte gras
zo stillend voor de hongerige
die aandacht nam
voor hand en volmaken
van weer een nieuwe dag
het paard dat hem voor volheid zag.
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2005 | ||
Thema's: |