L.Bert: | Dinsdag, oktober 04, 2005 12:10 |
Boeiend, heeeel boeiend. Altijd zuur gekeken? Wat een belangrijke glimlach. | |
Mathilde: | Dinsdag, oktober 04, 2005 11:48 |
fantastisch spel met woorden en een afsluiting die ruimte laat voor hoop... liefs, mathilde |
|
switi lobi: | Dinsdag, oktober 04, 2005 11:48 |
Diep gebogen voor dit prachtige gedicht....liefsliefs, switi lobi | |
Oorlam: | Dinsdag, oktober 04, 2005 10:25 |
vroeger had ik vaak mondkrampen..nu niet meer gelukkig hehe | |
hiljaa: | Dinsdag, oktober 04, 2005 10:18 |
prachtig verwoord dit! gelezen zonder kramp! knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, oktober 04, 2005 09:24 |
onvoorstelbaar ....de aaneenschakeling van woorden en dat laatste liet mij mondkrampen .....ehh glimlachen liefs Ria |
|
sunset: | Dinsdag, oktober 04, 2005 09:12 |
Schitterend jouw gebruiken van woorden die beelden scheppen voor jouw gevoel. Chapeau. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
psych: | Dinsdag, oktober 04, 2005 08:48 |
wat een spel van woorden,,geweldig gedicht gr...elze |
|
Artifex: | Dinsdag, oktober 04, 2005 08:11 |
Klinkt alsof je "thuis" gevonden hebt. Heel mooi. Liefs, Artifex. |
|
Innerchild: | Dinsdag, oktober 04, 2005 08:09 |
Ik krijg warempel zelf een mondkramp bij het lezen van dit gedicht ... althans toch naar het einde toe ... :-) ! Magnifiek weer ! |
|
Auteur: Het Gejefte | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2005 | ||
Thema's: |