Vandaag voor de eerste keer,
jou gezien in die gevangenis,
en mijn hartje deed zo´n zeer,
omdat ik besefte hoe erg ik je mis.
Ik weet niet wat ik moet doen,
het liefst sla ik mijn armen om je heen,
en neem ik mee naar huis,
laat ik je niet alleen,
want het doet zo'n pijn,
jou daar achterlaten,
in zo'n groot gebouw,
terwijl jij bij mij hoort te zijn..
omdat ik van je hou...
En dan die stomme vrouw,
die kwam vertellen: de tijd is om.
Beseft ze dan niet dat ik van je hou?
Je bent helemaal niet stom!
Ik weet niet wat ik moet doen,
het liefst sla ik mijn armen om je heen,
en neem ik mee naar huis,
laat ik je niet alleen,
want het doet zo'n pijn,
jou daar achterlaten,
in zo'n groot gebouw,
terwijl jij bij mij hoort te zijn..
omdat ik van je hou...
Tranen in mijn ogen,
omdat ik je moet verlaten,
en ze zullen niet drogen,
tot de volgende keer,
als ik je dan weer zie.
En mijn tranen..??
die worden dan alleen maar meer...
want het afscheid ligt al in het verschie..
**voor mijn broertje..**