Zondag 14 oktober 2001.
Echt er naar uit kijken doe ik niet.
Waarom zou ik ook?
Hoeveel keer per jaar hoor of zie je eens iets van hen?
Nee, sommige kunnen me echt gestolen worden.
Vraag me af wat ik daar ga doen.
Oh ja, Moeke is 80 geworden.
En hup, we gaan eens even vriendelijk doen.
Zo gespeeld,
we kennen elkaar amper.
Oh, maar ik ben niet de enige die het niet echt ziet zitten.
Mijn nicht,
ziet het ook niet zitten
en ik kan haar volledig begrijpen.
Laten we al hopen dat het niet regent,
dat ik even kan ontsnappen,
aan al de vragen.
Grappig hoor,
ze zullen dezelfde vragen stellen als vorig jaar,
toen Papa 80 werd.
Hoe is het?
Alsof het hun wat kan schelen.
Wat volg je op school?
Kunnen ze niet onthouden.
Vragen ze naar je leeftijd,
dan zeggen ze amai je bent al groot.
Ze vragen naar je verjaardag,
alsof zij ooit zullen bellen of een kaartje sturen.
Nee,
het is echt geen fijne familie.
Oh ja, soms hoor je eens wat meer van hen,
maar ja, dan hebben zo ook geld nodig.
Hup, we zijn weer vriendelijk.
Goh,
ik walg echt van sommige.
************************************************************
Ok, dit is geen vriendelijk gedicht, maar ze zijn ook geen vriendelijke, fijne, bezorgde, begripvolle familie. Allemaal zo materialistisch ingesteld, misselijk wordt je ervan gewoon.