Leegte
Als ik ‘s-avonds thuis kom, het huis stil en leeg,
Alleen de zwijgzame meubels en de stille vloer.
Als ik ’s-nachts naar bed ga,
Het koude matras, alleen de stille lakens.
Wanneer ik ‘s- ochtends wakker word,
Geconfronteerd met een leeg kussen naast mijn hoofd.
Leegte, leegte, leegte.
Steeds als ik probeer deze leegte op te vullen,
Te vullen met warmte en genegenheid.
Gaat er ergens een raam of deur open,
Open zodat de warmte en genegenheid de weg naar buiten weer vinden.
Waarom is de warmte vertrokken,
De genegenheid vervlogen.
Wederom leegte, leegte, leegte.
Wat maakt het zo moeilijk om de leegte te vullen,
Wat maakt het zo moeilijk om de leegte gevuld te houden.
Leegte schreeuwt om gevuld te worden,
Gevuld te worden met warmte en genegenheid.
Hoe houd ik de deuren en ramen gesloten,
Gesloten om de warmte en genegenheid in huis te houden.
Nog altijd leegte, leegte, leegte.
Wanneer zal mijn huis vol van leven zijn?
Wanneer wordt de stilte omgezet in gepassioneerd geluid?
Wanneer wordt de kilte voorgoed een warme deken?
Warmte, genegenheid en passie,
Wanneer?
Auteur: Patje1974 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2005 | ||
Thema's: |