Ik zit starend op't perron
te dromen hoe het eens begon
Met je lippen op mijn mond
trok je met mij de wereld rond
Jouw ogen van lood, zo ver verdwaald
hebben je liefde voor mij vertaald
Ik liet jou los want jij moest heen
toen, op die dag dat de zon nog scheen
Je trein verdween ver uit mijn zicht
Mijn hart stond stil
de deur sloeg dicht.