De wereld draagt haar speech voor
zoekt een luisterend oor
de oude man die stil staat
verafschuwd de nieuwe stad
die ooit schoonheid op houten klompen bezat
treed op voor volle zalen
bevolkt door een volle fles gin en hooibalen
delen een scheut eenzaamheid
maar drinkt liever niet alleen
smeren hun keel en delen de warmte
hij lacht en spreekt zijn publiek toe
op al hij bezit bezat hij zich, enkel vrijheid
speelt dezelfde film af op zijn troebele netvlies
niet wetend hoe het spel begon
zuipt hij op zijn verlies