Heel diep in mezelf in een hoek gedoken
me van de buiten wereld los maken
waar vind ik opvulling voor mijn gebrek
waar blijft de helpende hand
Hé hoorde ik daar iemand lopen
hoorde ik het ergens kraken
laat me gaan en laat me los ik word gek
waar blijft de helpende hand
Somber loop ik langs iedereen heen
naar de grond starend, lopend door de straten
ik lijk zo rustig en kalm maar van binnen zit de frust
Weggekropen makkelijk maar ik voel me zo alleen
nee, nu niet, ik wil er niet over praten
dus laat mij, laat mij maar met rust
waar blijft de helpende hand
Door angst word ik bezeten
ik wil en kan niet meer want ik ben zo bang
waarom denk ik, wat gebeurd er in mijn kop
waar blijft de helpende hand
Harder fietsen je word achterna gezeten
het blijft terug komen en duurt te lang
oh mijn god, wanneer houdt dit op
waar blijft de helpende hand
Ik kan het niet langer ontkennen
haal me uit deze nachtmerrie, deze deken van stof
ik zie ik zie wat jij niet ziet
waar blijft de helpende hand
Het onder ogen zien, het durven te bekennen
ik wil niet langer doen alsof
hier ben ik immers veilig....of toch niet?
waar blijft de helpende hand