wanhoop, die in stilte schreeuwt
en toch
smelten de dagen van ijzig kou
het kille stilstromende hart dat
nijgt tot slaan als
de klok weer slag vindt
of, wraakt de tijd
die schoenen naast zich lopen laat
zich wringt in vele bochten
en toch,
die dag verwarmt daar
waar stil belopen paden dalen
in duister diepe krochten van
wat eens leven was?
Wat ben jij dan meer dan
wanhoop, die in stilte schreeuwt
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Vrijdag, november 04, 2005 23:24 |
| Een adenmbenemend slot. Whaow ! dikke knuffel ana |
|
| Jolly Jumper: | Vrijdag, november 04, 2005 10:09 |
| in het grote diepe zwarte gat zitten... en toch een lichtpuntje zien, waarvan ik weet dat het een groot lichtpunt is geworden..... juist dat is het! zeer herkenbaar! knussss |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 04, 2005 08:07 |
| supermooi groetjes Dirk |
|
| Lia : | Vrijdag, november 04, 2005 06:53 |
| heel mooi gedicht.... .. |
|
| Elze: | Vrijdag, november 04, 2005 02:57 |
| prachtig neergezet//.. | |
| m@rcel: | Vrijdag, november 04, 2005 00:42 |
| prachtig mooi geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
| Sunflower Ria: | Vrijdag, november 04, 2005 00:37 |
| In diepste diepte van wanhoop gevoel hebben veloren en toch,weet dat er intens klein lichtje branden gaat levenspracht opnieuw levensstart word geboren liefs en knuffelkusxx SunflowerRia |
|
| wijnand.: | Vrijdag, november 04, 2005 00:32 |
| mooi gedicht met een voortreffelijk einde zoveel zeggend |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 04, 2005 00:27 |
| En toch......vind ik dit verschrikkelijk mooi....liefsliefs en slaap lekker! switi lobi | |
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||