Beloof me geen Hemelen
Als je de weg niet weet..
De stilte is aan het woord
Nu de zinnen zich vervormen
Kunnen we nog rustig ademhalen
Of moeten we rennen
voor de winterstormen
Mijn schuilplaats ontdekt
Door de zwart en grijze zwanen
Een foto van onze zielen
Die zich verstoppen
op onze binnenbanen
Hoe kun je winnen
De lust verloren
Als je niet vecht
Vertel me, of doe dat niet
Zijn mijn tranen echt?
Je geest verward me
En net als de striemen
van mijn pijn
Kan ik niet geloven
In het blijven beloven
Dat het ooit allemaal anders zal zijn