De dagen zijn zo kort,
De nachten zijn zo lang,
Steeds maar weer die schaduwen,
Die van vroeger, waar van ik zei ik ben zo bang.
Nu na een aantal jaren,
Zijn ze weer terug,
Ik had ze voorgoed willen weg varen,
Maar hun terug keer kwam heel vlug.
Ik had ze verdreven, hier ver vandaan.
Samen met een aantal vrienden, in mijn huis.
Hadden we besloten dat de schaduwen nu echt weg waren gegaan.
Maar nu maken ze van deze kat weer een muis.
Weer bang van elk geluidje,
Of van een dichtslaand boek,
Trillend is nu mijn huidje,
Bang van de schaduw van mijn stoel in de hoek.
Nou weet ik echt niet meer, wat ik moet doen.
Ik krijg zo veel raad, zo veel verhalen.
Ik wou dat het weer wordt zo als toen.
Ik begin nu echt te balen.
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
Thema's: |