ik proef zout op mijn lippen
waarschijnlijk van tranen
mijn tranen?
ik voel ze niet lopen
kan ook niet
m'n ogen zijn rood en gezwollen
van al het huilen de laatste dagen
nachten lig ik te denken
slapen komt er niet van
en toch kan ik niets meer verzinnen
waarmee ik jou kan helpen
ik ben bang je te verliezen
voorgoed zoals je zei
dat wil ik niet
ik zal met je meegaan
maar dat mag niet van jou
alles gaat met me lopen
soms vraag ik me af wat ik hier doe
en telkens weer krijg ik hetzelfde antwoord
ik ben hier voor jou
en wacht tot het zout in zoet verandert