Die vrouw in het ziekenhuis
Een aantal jaren geleden
Was er een vrouw in het ziekenhuis
Ze had kort zwart haar, een grappige bril
En een gezicht dat zei: ik ben het zonnetje in huis!
Ze zat in een stoel
Te wachten
Naast haar een vriendin
Daar praatte ze mee
Ze was wat zenuwachtig
Wat zou haar uitslag zijn?
De dokter kwam
Ging haar voor naar een kamer
En vertelde haar de uitslag
Een paar tellen
Stilte
Toen kwamen de tranen
Borstkanker!
Uiteindelijk liet ze haar borsten wegnemen
Daarna kwamen er prothesen voor in de plaats
Maar de pijn die daarop volgde
De twijfels
Wie ben ik?
Wat ben ik?
Ik ben een vrouw, maar
Wil ik een vrouw lijken te zijn?
Wat kan ik anders doen om die pijn te stoppen?
De twijfels waren te groot
Niet zolang geleden
Was die vrouw weer in het ziekenhuis
Ze had kort zwart haar, een grappige bril
En een gezicht dat zei: ik ben het zonnetje in huis
Nog niets veranderd
Ze zat in een stoel
Te wachten
Naast haar een vriendin
Daar praatte ze mee
Ze was wat zenuwachtig
Er ging wat gebeuren
Maar ze twijfelde nog steeds
Zou ik dit nu echt wel doen?
Een verpleegster kwam
Ging haar voor naar een kamer
En ze praatten
En praatten
Ten langen leste stond de vrouw op
Bedankte de verpleegster
En ging zonder verdere problemen
Het ziekenhuis uit
Samen met haar vriendin
De twijfels waren vervangen door zekerheid
De operatie om de prothesen weg te nemen
Ging niet door
Het is niet lang geleden
Nu is die vrouw weer thuis
Ze heeft kort zwart haar, een grappige bril
En een gezicht dat uitstraalt: ik ben het zonnetje in huis
Ik ben nog niets veranderd
En niemand die het tegendeel bewijst!
Voor een goede vriendin
Geen fictie.