Laat me leven zoals ik ben,
met al het verdriet om me heen
zorgen alom over de dood
het maakt me zo koud als een steen.
Laat me toch leven, ik wil nog zo graag,
maar de angst overheerst, ben bang
eenzaam, maar toch niet alleen
het duurt misschien nog heel lang.
Laat me leven, ik wil verder,
verder met al het mooie van deze tijd
er is nog zoveel voor mij te doen
Ik wil nu nog even niemand kwijt.
Mijn leven, mijn leven,
het gaat met immens verdriet
bittere tranen huil ik vaak
meestal is het niemand die het ziet.
Sterrebos
Will Hanssen: | Donderdag, november 10, 2005 20:58 |
Van mij krijg je een hele dikke knuffel, ik hoop dat die jou een beetje goed doet en ik wens je heel veel sterkte. Liefs, Will |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, november 10, 2005 20:29 |
goed verwoordt groetjes Dirk |
|
Niniki: | Donderdag, november 10, 2005 11:41 |
Maar ik vind dat heel begrijpelijk hoor. Konden we je maar helpen. Heel veel sterkte.Big hug! Knuffie Nini |
|
switi lobi: | Donderdag, november 10, 2005 10:37 |
Maar je kunt gelukkig veel van je afschrijven....sterkte....liefsliefs, switi lobi | |
psychin: | Donderdag, november 10, 2005 09:59 |
het valt niet mee,er zijn veel dingen waar andere mensen je niet bij kunnen helpen,ook al willen ze wel. Maar we denken wel aan je Laifs Lia |
|
Elze: | Donderdag, november 10, 2005 08:08 |
laiverd,,,we denken aan je laifs,,, |
|
arie.v.d.zalm: | Donderdag, november 10, 2005 07:40 |
heel mooi,goed verwoord moin moin arie |
|