In deze snelle wereld
gaat je verdriet te traag:
alles moet verwerkt zijn
liefst nog voor vandaag.
In deze harde wereld
is jouw pijn een gebrek:
verdovende medicijnen
boven een goed gesprek.
In deze koude wereld
krijg je een etiket:
ziekte of syndroom
mooi erop gezet.
In deze dove wereld
luister ik heel stil
om te kunnen horen
wat je me zeggen wil.
chocaatje: | Donderdag, november 24, 2005 10:58 |
Traantje in mijn ogen want deze is zo super waar. Liefs mieke |
|
kimW: | Woensdag, november 16, 2005 15:17 |
briljanter dan ik me herinnerde te lezen... met al mijn liefs, |
|
Mathilde: | Donderdag, november 10, 2005 22:13 |
wow...dit is raak! liefs, mathilde |
|
pluk de sterren: | Donderdag, november 10, 2005 21:55 |
waanzinnig goed gedicht weer,mooi neergezet | |
switi lobi: | Donderdag, november 10, 2005 21:09 |
Ik vind dit geweldig en geheel naar waarheid...had juist van middag nog met iemand een gesprek hierover....het onbegrip en de zelfgenoegzaamheid van velen is gewoonweg stuitend, er wordt met andere (veelal materiƫle) maten gemeten, gedacht en gevoeld...de hemel zij dank dat ik dit mag lezen....Dank je wel! | |
kimW: | Donderdag, november 10, 2005 19:45 |
jeetje wat een goede en mooie woorden weer. diepe buiging, tot volgende week... x |
|
Don Gallo: | Donderdag, november 10, 2005 19:12 |
nou nou, petje af hoor. Er stroomt veel goeds uit jou pen. |
|
remie: | Donderdag, november 10, 2005 18:25 |
geweldig...liefs Remie | |
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2005 | ||
Thema's: |