Scherp, waar mijn trots, als
niks, en toch nostalgisch bleek,
streek het mes.
Geen marionet, die zijn
kruishout sleep, met hulp van boven,
maar alleen zich door de vrijheid dreef.
Toen geen vriend, maar schilden
de strijden gaf, onder 't gezag
en het belang van ik.
Je ketens,
je tweedracht,
je vernieling,
je wraak,
je afbraak,
en mijn antwoord:
Jij bent niks...