Wij lopen zo nodig gebogen
Door het labyrint van de tijd
We zijn stilzwijgend onttogen
We raken elkaar niet meer kwijt
Jij die onze vader was
Van twee dochters en een zoon
Ik voel je geborgenheid pas
Wanneer ik weer bij je woon
Wij zullen het einddoel moeizaam bereiken
De weg ernaartoe wordt telkens verlengd
Maar tijd houdt ooit op en dood zal verstrijken
Waar licht zich met stilte vermengt
Roxz: | Maandag, november 14, 2005 23:38 |
deze vind ik ook al zo prachtig...echt geen woorden voor...geweldig lieve Rian Roxz |
|
Dirk Hermans: | Maandag, november 14, 2005 19:55 |
wondermooi liefs Dirk |
|
Cheeke: | Maandag, november 14, 2005 14:41 |
Stilmakend mooi! liefs, Cheeke |
|
_Zonneschijn_: | Maandag, november 14, 2005 14:03 |
Stilmakend en dieprakend! Een warme knuffel van mij! |
|
erje: | Maandag, november 14, 2005 13:26 |
je hebt helemaal gelijk toch hoop ik dat je nog een heel lang leefbaar leven voor je hebt maar eens zal de dag komen tot hereniging liefs erje |
|
fredie: | Maandag, november 14, 2005 13:11 |
schitterend geschreven,heel lief Riann Love Fredie |
|
m@rcel: | Maandag, november 14, 2005 13:02 |
stilmakend stil.... Knuff m@rcel |
|
Peter van der Linden: | Maandag, november 14, 2005 12:07 |
Heel mooi geschreven Riann je moet heel veel van je vader hebben gehouden. Liefs en een knuf van, Peter. |
|
Niniki: | Maandag, november 14, 2005 10:55 |
prachtig verwoord Riann. knuffie Nini |
|
switi lobi: | Maandag, november 14, 2005 09:59 |
** Rakend geschreven....Liefsliefs, fijne dag! switi lobi | |
hiljaa: | Maandag, november 14, 2005 09:54 |
droefmooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2005 | ||
Thema's: |