Die duizeligheid, het flauwvallen
iedere keer heb ik het weer
vroeger, ja toen deed ik van alles
Nu...zit ik thuis....
zonder begrepen te worden
niemand die het ziet..?
Ik wil zo graag weer lekker kunnen sporten
maar die duizeligheid is mijn grootste vijand
even lopen is af en toe een ramp
dan moet ik me echt even vasthouden
Zo graag wil ik sporten zonder me duizelig te voelen of zonder flauwval te vallen maar dat kan niet, tuurlijk sport ik nog wel maar ondertussen ben ik bang om flauw te vallen....
Soms lig ik nachten wakker...kan ik weer een niet slapen dood duizeligheid of door het denken..sal ik me polsen doorsnijden..? Ik kan niet zeggen dat ik gelukkig ben want dat ben ik ook niet..gewoon om alles wat er gebeurd is en wat er is
Denk altijd na over de dood, denk dat het daar allemaal wel beter is.. geen gezeur en geen geschreeuw,,gewoon even helemaal niks.. Elke dag denk ik van: ja zal ik het doen, maar dan word ik weer tegen gehouden door 2 meisjes...Vaak pak ik gewoon een mes of een schaar en begin maar wat te krabben..Ik haat mezelf,, ik vind mezelf te dik en ben lelijk..ik heb anorexia..... Ik ben niet gek... of zielig..
ik wil gewoon een normaal leven..
Ik weet het ik doe het aan de ene kant zelf ik moet weet eten,,maar het lukt gewoon niet,,Mensen ik moet gaan,,ik hou het niet meer uit,, ik snijd me polsen wel door..
~meisjuh~