Psst.
Hé, jij daar.
Met je bloesemkopje vol ondeugd en hoofse minne.
Ik wil je een gesmiespeld vraagje stellen.
Heel stil in de ruisende zee van je oorschelp. In de verte van jouw golfbad vol ideeën.
Daar waar eb en vloed soms troosteloos gedijen. Waar melancholie af en toe de polders laat vollopen. Zonder alarmerende overmaat.
Dus jij daar. Bloesemsnoetje.
Mag ik een tikkeltje verliefd zijn op jou?
En tenenkrullend dubben over wannado’s en wannadon’ts.
What do I want?
Eigenlijk?
De zoele atmosfeer in je liefkozing.
En jouw geest om in te verdwalen.
Denk ik.
Maar dan eerder zo verdwalen zonder echt verloren te lopen. Snap je dat?
Want het lijkt me heerlijk vertoeven in jouw luwe gedachten.
Zonder je te willen doorvorsen.
Jij bent jij.
En ik?
Welja, ik blijf ik.
Groeiend. Bloesemend.
Dus.
Ontmoeten we elkaar dan daar?
Tussen geijkte ideeën en vloekende belangstellingen.
[NeCo]