Wachten op de dood is het erst
-------------------------------
Doe je ogen dicht..
Ik lees je dit gedicht.
Ik weet dat je moet gaan,
maar hier blijf je voortbestaan,
dat wist je al,
dat wisten ze overal..
Slaap zacht...
Er is daarboven iemand die wacht..
We nemen geen afscheid,
zodat ik mijn traan vermijd.
Ik zal het kwade wel negeren,
maar iets zal me ooit wel bezeren..
Ik zal je nooit vergeten,
ik zal aan je denken,
dat is het enige op mijn geweten..
Ik weet dat je barst van de pijn,
maar dat zal niet langer zo zijn.
Straks of zometeen ga je alweer..
Dat doet ook bij ons verschrikkelijk veel zeer.
We zullen je missen,
daar kan je je al niet in vergissen,
ooit zie ik je weer,
Ik verlang al naar meer...
---
Blijf niet hier vechten als het niet meer gaat,
Ik zeg je dat je het dan beter laat..
Ik wil niet dat je huilt en schreeuwd van de pijn,
ik wou dat het anders kon zijn...
Dus als het niet meer gaat,
luister dan voor een keer naar mijn raad:
ga naar dat verdomde licht,
maar verdwijn niet uit mijn zicht..
Blijf hier,
maar ga wel weg..
Dood zal je misschien wel zijn,
maar voor ons.. leef je nog steeds..