Einde slotzin
En waar jaren lachend passeerden
maken zij de woorden moeilijker
om te zeggen wat het hart voelt
Verkenden wij elkanders leven
deelden lief en leed, alles samen
nu wij klaar zijn verder te gaan
Vlogen wij op vlindervleugels
zonder enig besef van anderen
lopen wij elkaar nu uit de weg
- Lief, kom je thuis vannacht?
…
Rachel
scientist: | Donderdag, november 24, 2005 19:46 |
Herken er (te) veel van. Poëzie kan raken. | |
kimW: | Dinsdag, november 22, 2005 22:14 |
er herkenbaar als ik om me heen kijk, lijkt wel... goed omschreven... |
|
Benjamin de Rooy: | Dinsdag, november 22, 2005 20:13 |
zoals ik gister al riep.. heel mooi, alleen de titel he ;) knuffie |
|
Marjolein.: | Dinsdag, november 22, 2005 18:23 |
Erg mooi.. Al vind ik dat 't eindzinnetje er niet echt bij past. :$ Verder is ie heel bijzonder. Liefs, |
|
opgever: | Dinsdag, november 22, 2005 18:21 |
mooi gedicht, echt groetjes, raissa |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2005 | ||
Thema's: |