Deze keer hoorde ik hem niet alleen,
ik voelde het ook.
Achteloos, zonder rekening te houden.
Suit ik m'n derde oog.
Een enkeltje niemandsland.
Voor een gevreesde reis.
Stroom stroomt door het gat in m'n hand.
En het blijft stromen,
tot dat ik enkel met stopjes m'n geld kan tellen.
Eén plus één is rekening leeg.
Compensatie geinhaleerd.
Kruip ik terug in mijn verschuiling.
Deze plotselinge glimlach,
verdween met het trekken van het verstand.
Vraag ik om geluk in termijnen.
Lach ik me rood.
Zijn het de cijfers die mijn gemoedstoestand bepalen.
En ik kan fluiten naar een knipoog.
Don Gallo: | Zaterdag, december 03, 2005 15:58 |
het zijn btw stompjes, geen stopjes excusem moi |
|
Mathilde: | Woensdag, november 23, 2005 21:05 |
ik lees dit een paar maal en ben geïntrigeerd... waarmee ik niet beweer dat ik begrijp wat ik lees maar het trekt me aan.. liefs, mathilde |
|
MayadeBij*: | Woensdag, november 23, 2005 20:39 |
Boeiend ;) Fuck-it. De dag dat cijfers mijn gemoed bepalen - ben ik liever dood :) Kus! | |
Auteur: Don Gallo | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2005 | ||
Thema's: |