De blik in mijn ogen verraad mijn gevoel.
Die blik op oneindig, die blik in de verte.
Een kijk op de wereld vanuit een ander perspectief.
Mijn blik zoekt de jouwe, mijn blik wil je zien.
Ik kijk je aan, maar zeg je niets,
omdat ik je niets te zeggen heb... misschien??
Als mijn blik de waarheid sprak
was het staren niet meer nodig.
Vluchtig kruisen we elkaar
kijken recht in elkaar's ogen.
Mijn blik voelt jouw verdriet
van dit alles niets gelogen.
Laat me 's ochtends wakker worden
en laat het jou zijn die ik als eerste zie.
Als ik de dromen uit mijn ogen wrijf
en de zon ons doet verwarmen.
In het ochtendgloren zie ik je liggen
Ik zie me jou, nu al omarmen.
Die blik op oneindig, die blik in de verte
laten mij achter, verdwaald verward.
De blik in mijn ogen, zoekend naar jou
Mijn ogen vergroten, vragen de weg naar je hart.