Waarom?
Waarom, waarom deed je me dit aan?
Je diet me verdriet,
ik raak vaak snel overstuur, ik ben bang, ik voel me vies.
Het is dan al wel lang geleden maar ik voel de pijn en het verdriet nog steeds, en af en toe laat ik al mijn tranen dan maar gaan,
ik praat met niemand over die problemen, omdat ik me er voor schaam.
Ik ben dan erg stil en afwezig,
dan sluit ik me van alles af,dan ben ik heel erg met mijn probleem bezig.
Vaak heb ik het gevoel dat niemand me begrijpt, dan voel ik me erg eenzaam en klein,
dan kruip ik weg in een klein en donker hoekje van mijn kamer, even weg van de wereld dan word ik weer rustig dat is fijn.
Hoe kon je me dit aan doen?
Dat is de vraag die mezelf steeds weer stel.
En steeds krijg ik er geen antwoord op.
Er komt een dag dat ik de strijd met de woeste zee win,
dan is mijn probleem voor een groot deel verwerkt, dan staat er een wereld voor me open, daar is voor mij het begin.