Zilver reikt verder dan men denkt.
Vannacht hoorde ik de stilte denken, hoe vreemd
dat er licht slingert van boom tot boom.
Ik blaas de schaduwen uit mijn slaap
en trek me op tot ik van kruin tot kruin
de sterren in de ogen kan kijken.
Vandaag kreeg ik een kaart en een déjàvu
en mijn wens werd een wortel
die reikte naar pieken van jaren.
Zilver reikt verder dan men denkt.
L.Bert: | Maandag, december 12, 2005 00:39 |
Een geweldig mooi gedicht! | |
Raira (Ria): | Maandag, december 12, 2005 00:33 |
weer prachtig hoor ben iedere keer weer onder de indruk van je gedichten en dat zilver.....ja men heeft veel waardevolle dingen in het leven waar vaak langsheen gekeken wordt liefs en trusten Ria |
|
Lia : | Maandag, december 12, 2005 00:24 |
zo is dat... het gaat soms om het willen zien.. toch? slaap lekker.. L!@ |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
Thema's: |