Waar is het respect dat je een jaar geleden had….
Er waren prachtige maanden waarin jullie een voorbeeld waren.
Waar is de liefde waarmee je deze vriendin aanbad
Geen respect meer voor het heden, geen respect voor het verleden.
Je bent ziekelijk als je iemand op deze manier behandeld.
En nu roep je overal dat jij de gene bent die zoveel heeft geleden.
De geveinsde vriendelijkheid tussen de dagen door.
Maar daarnaast zo’n achterbaks gedoe over en weer.
Je wilt het kennelijk fluisteren en schreeuwen tot ieders gehoor
Om plots toe te slaan op een genadeloze hardheid die geen mens wil meemaken.
Maar ook op een manier die je zelf zo bleek te verachten.
Met de bedoeling om haar zo hard mogelijk te raken.
Mensen maken fouten, dat is een algemeen feit.
Jou kapot maken, dat is wat menig mensen nu graag zouden doen.
Maar ik ben niet zoals jij, ik wacht rustig op de tijd.
De tijd die mijn woede niet zal kunnen doven
Het geen wat jij mensen aandoet, die geestelijke pijn
Jij zult alles verliezen wat je lief is, geloof mij.
En op die dag, zal mijn woede over zijn.