Eenzame rozenbladeren vallen in de helderen, maar sombere regenplas.
Verlaten, eenzaam, weg van hun leven aan de steel.
Moeten zij veder leven, in het water dat gevallen is uit de hemel.
Twee kleine rozenbladeren, rood van kleur.
Drijven in het modderige, maar toch helderen regenwater.
Vertrapt door een schoen, liggen ze in een afdruk.
In een afdruk te wachten op hun einde, om te sterven in een modderachtige afdruk van pijn.
Niemand, maar ook niemand, zouden hun willen zijn.
Vertel me liever over het leven, het leven van een mens.
Ja, dat kleine leventje, maar met toch een grote wens.
Vertel me een verhaal, waarin leven wordt geven.
Zodat we weer kunnen leven.
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
Thema's: |