Eenzaamheid…
In de woonkamer, van het verpleeghuis,
er staat een boom, warmte wordt gecreëerd…
Maar menig bewoner, voelt zich niet thuis,
omdat deze “vriendelijke warmte”is aangeleerd…
Ze zitten hier maar, in de woonkamer te kijken,
zich afvragend...
laten de mensen nog wat van hun liefde blijken…
Kijken ze nog naar hun Moeder, Vader of Oma om,
of zijn ze met de feestdagen weg…
Weggegaan, op vakantie, vertrokken met stille trom…
Bedenk even, jijzelf in zo`n verpleegtehuis,
het zal maar nodig zijn, maar voel jij je er thuis?
Ontdaan van al je aardse kracht…
Stel je even voor…
Wat jou dan straks wacht…
Nee, heel eerlijk: eenzaam zijn, dat wil niemand…
dus ga op bezoek, en schep opnieuw een band…
Geef ze even wat aandacht, laat ze delen in jouw vreugd…
Ledig de nood, maak hiervan een deugd…
Bezoek ze tijdens de kerst maar een keer,
misschien kan het volgend jaar niet meer…
Ook jij wil later als je oud bent en bejaard,
de mensen om je heen, die je nu al vergaard…
Doe hieraan mee,
bedenk wat je later zelf ook wil,
zonder daar te zitten in de woonkamer,
eenzaam voor je uit starend, alleen en stil…
John
Niet alleen met de kerst maar een kaart,
het hele jaar, zijn ze je aandacht waard...