Ik ben de man niet
die je denkt.
Ik ben vaak, net als jij,
het spoor volledig bijster,
al merk jij dat dan niet
omdat ik lachend lach
in plaats van jankend jank bij veel verdriet.
Je zou het kunnen horen aan mijn stem:
want ook al zing ik soms een melodie,
haar toon is wrang zoals
de winterzang
van een verkleumde hongerige lijster.
Is er nog lente in 't verschiet?