Het was al laat, maar je wou me nog zien..
Je belde dat je er al bijna was,
Snel klom ik uit bed, had mijn pyjama al aan..
Rende naar buiten, en zag jou daar staan..
Je lachte naar mij..
En vertelde dat je verkering met me wou,
wat was ik blij..
Geen moment had ik getwijfeld, en ja, ik wil wel met jou lagen al op mijn lippen..
Ik weet het nog als gistere, je kwam me ophalen het was allemaal zo nieuw, en zo spannend..
Een paar weken later mocht ik al bij je slapen,
je hield me stevig tegen je aan..
Geen moment had ik stil gestaan dat dit zo snel voorbij zou gaan..
Toen ik jou leerde kennen, voelde ik me gelukkig..
Je maakte me blij, je zei lieve dingen.. En streelde me door mijn haar..
Een maand geleden deed je een beetje raar,
ik schrok ervan..
Ik wist er geen raad mee, en het knaagde aan me..
Toen ik aan je vroeg, hou je nog wel van mij
zei je dat je aan het twijfelen was..
Ik kreeg het zo benauwd en moest huilen..
Sindsdien ben ik iets verloren,
een stukje van mijn hart heb je opgeslokt..
Heb je kapot gemaakt, meegenomen in jou..
Je hebt het in stukken gebroken toen je zei dat je het beter vond om het uit te maken..
Maar je mag het stukje houden, misschien vrolijkt het je op.. Je zou altijd een stukje van mijn hart bij je dragen in jou.. Ik voel me rot, ik kan niet zonder jou..
Als er maar iets is wat ik kon doen, zou ik dat doen voor jou..