Pijn,
Een zwart oneindig gat binnenin
Met muren erom heen gebouwd
Angst sluipt naarbinnen verweren heeft geen zin
Met een mes snijdend in mijn arm, het voelt zo vertrouwd
Begonnen om de pijn aan de buitenkant erger te maken dan het vanbinnen is
Nu alleen nog maar doorgaand om te voelen dat ik nog voelen kan, het voelt rot
Ik ga door tot mijn huid kapot gesneden is
Mijn huid weerspiegeld hoe ik er vanbinnen uitzie: stukgemaakt, niks meer waard en kapot.
Al het laatste sprankje hoop is verdwenen, ik zit in een diep dal.
Alleen nog hoop op verlossing
Verlossing die nooit komen zal