je lijkt zo ver weg , maar toch weer zo dichtbij ,
maakte deze gebeurtenis je nou echt zo blij?
zoveel liefde voor jou zat er in ons hart ,
is dat nu wat je toen vergat?
was dat de reden waarom je het deed ,
dat je je polsen op een vrijdagavond doorsneedt?
elke avond hoor ik je stem ,
alsof je nog altijd bij me ben.
maar voor ons ben je niet dood ,
de kleur van de liefde is altijd nog rood.
want echt dood ben je pas al wij je zijn vergeten ,
dat gevoel heeft wel een tijdje aan ons gebeten.
je naam staat in ons hart geschreven ,
in ons hoofd blijf je nog altijd doorleven.