Ik weet nog heel goed wie ik was
Voor ik deze ziekte kreeg.
Toen ik het voelde
Maar het liever verzweeg.
Ik ben de oude “ik “niet meer,
Mijn wil is vleugellam.
Mijn oude ik is afgeremd,
Nieuwe ent op vroegere stam.
Ik ben de wanhoop en de angst
In mij slechts traag voorbij gegaan.
En leef met deze ander die
Ik nu ben, in een nieuw bestaan.
Huismusje