ik kan niet geloven wat ik zie,
ik kan neit geloven wat de toekomst bied,
wil niet zien,
welke strijd wij strijden,
wil niet weten van welk gevecht we moeten overwinnen,
mijn ogen willen niet zien wat ik zie,
want wat ik zie is pijn,
de pijn die niet in je hoort,
zou het verleden liever vergeten,
en de gebeurtenissen achter me laten,
zou liever het verleden uit me griffen,
en de dagen terugtellen inplaats van vooruit,
zou je zoveel willen vragen,
zoveel willen zeggen,
maar mijn woorden omzetten in je hoofd,
lukt je niet,
heb zoveel vragen zonder antwoord,
zoveel dingen die ik weten wil,
zal ze jou nooit meer kunnen vragen,
zal ze jou nooit durven stellen,
omdat de antwoorden diep verborgen liggen,
waneer zal ik de mamma terug zien uit het verleden,
waneer zou ik weer samen met je kunnen genieten,
genieten van het leven,
de dingen doen die we eerst konden,
maar nu onmogelijk zijn door jou ziekte,
wacht al maanden op de dagen met het antwoord,
al lijken die maanden meestal eeuwen,
Ik wacht op de dagen,
dat ik weer durf te kijken wat ik zie...