aan het eind van de avond,
toen je de zon onder zag gaan.
zag je aan de ene kant,
heldere blauwe golven.
met wolkjes als schuim,
het deed me denken aan de zee.
de andere kant was zwaar bedekt,
met donkere zwarte wolken.
en wit met rode streepjes erdoor,
recht voor me was de zon.
zo rood als ie de lucht maakte,
heb ik nog nooit eerder gezien.
hij trok de wolken naar zich toe,
als grote zonnestralen.
de vogels zag ik vliegen,
totdat het zo donker was.
dat ik alleen de verte nog kon zien...