Als je een dierbare hebt verloren
Zo plotseling zoals ik mijn vader verloor
Dan mag je daar verdriet om hebben
maar na 9 maanden niet echt meer hoor
ik moet nu er maar aan wennen
dat mijn vader er nu niet meer is
en af en toe mag ik nog zeggen
dat ik hem toch zo vreselijk mis
het leven gaat door voor alle anderen
en soms begrijp ik dat even niet
ik kan toch niet zomaar een knop omdraaien
want ik heb nog steeds heel veel verdriet
Live: | Vrijdag, januari 27, 2006 13:29 |
Ho wacht even. Jij mag zoveel verdriet hebben als je hebt. Heeft een ander daar geen respect voor? Of weet die er niet mee om te gaan. Dan is dat zijn of haar probleem. Ik ben nu 3 jaar verder, heb mijn verdriet altijd weggestopt en een masker opgezet. Weet je dat werkt voor geen meter en nu is de pijn veel erger. Ga je gevoelens niet uit de weg!!! Je schiet er geen kloot mee op. Sterkte!!!! | |
pumakeuhn: | Dinsdag, januari 24, 2006 01:10 |
Iedereen verwerkt een verlies op zijn eigen manier en mag daar gerust de tijd voor nemen die hij nodig heeft. Het gaat nooit helemaal weg, maar het slijt. Eens het tot je doordringt zal je er vanzelf over beginnen praten met mensen die je dierbaar zijn. veel sterkte meisje. en niet alleen voor de komende dagen of weken... mail me maar. Heb hetzelfde meegemaakt. | |
mums: | Zondag, januari 22, 2006 16:38 |
heel herkenbaar meid, jammergenoeg is er geen tijdslimiet aan verbonden, maar zij die dit niet meemaken vinden het lang genoeg. ik ben net 4 maand verder en voor vele is het al verleden tijd. liefs mums |
|
erje: | Zondag, januari 22, 2006 15:44 |
je moet gewoon de tijd nemen die je nodig bent verwerking is nooit afgelopen mogelijk dat het verdriet eens wat minder wordt dat neemt niet weg dat je graag dicht bij hem wilt zijn , ik denk elke dag nog aan mijn vader die is 14 januari 1 jaar geleden overleden en ik mis hem ook nog steeds dus Rian neem de tijd, knuff en liefs erje |
|
eilahtan: | Zondag, januari 22, 2006 12:15 |
aller eerst vind ik dit een prachtig mooi gedicht en mensen die zo denken hebben een beetje weinig inzicht maar gebeurt het hen nou berg je dan maar want dan duurt het wel een paar jaar dus wat ik zeggen wil lieve meid neem gewoon de tijd je kan en mag hier alles kwijt sterkte en heel veel liefs nathalie |
|
Peter van der Linden: | Zondag, januari 22, 2006 12:05 |
Ik begrijp je heel goed. Ik mis mijn ouders vaak ook heel erg. Maar ja, we moeten verder met ons leven. Een troostknuffie van, Peter. |
|
switi lobi: | Zondag, januari 22, 2006 11:55 |
Ach lieverd.... Het is zo dom van die mensen, mijn dochter is ruim twee jaar geleden overleden, na drie maanden zei iemand tegen mij: Nou meid, je bent er nu toch wel klaar mee, het leven gaat door hoor! Zulke mensen begrijpen het gewoon niet. Neem je tijd lieverd, ik voor mij kom er nooit meer over heen, het is denk ik een kwestie van er mee leren leven, omdat je wel moet. Maar ik mis mijn kind tot in mijn botten en in het diepst van mijn hele wezen. Liefsliefs en een dikke kus! switi |
|
_Zonneschijn_: | Zondag, januari 22, 2006 11:55 |
Niemand kan zeggen hoelang het duurt de èèn heeft langer verdriet dan een ander de pijn slijt weg na een hele tijd bij sommige duurt dat jaren bij een ander enkele maanden verdriet mag je hebben lieve meid niemand kan je dat verbieden veel sterkte en een dikke knuffel! Liefs en nog een fijne zondag! |
|
-Just Mii-: | Zondag, januari 22, 2006 11:44 |
niemand mag jou verbieden om verdriet te hebben! Niemand! Sterkte xkusjx |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
Thema's: |