'Missen' heb ik vaak gedaan,
maar ik heb er nooit bij stilgestaan
dat, hoe erg ik 't missen ook vond
er altijd een weerzien bestond;
dat ik de dagen kon tellen
om de tijd wat te versnellen.
Nu tel ik keer op keer
en altijd doet het enorm zeer
om te beseffen dat het deze keer niet
gaat over een kort verdriet.
Ja, nu ik mijn oma mis
weet ik pas wat missen is.
switi lobi: | Maandag, januari 23, 2006 13:42 |
Koester wat er nog wel van haar is dat zal je troosten in jouw eeuwig durende gemis Ik ken het verdriet en de grote pijn maar troost mij toch met de zekerheid dat ik eens weer bij mijn meisje zal zijn.... Ik weet dat jou dat ook zal gebeuren, op jouw eigen tijd maar ook nu ben je haar niet écht kwijt. Zie om je heen, ze zit in heel veel om je heen.... Sterkte lieverd. liefsliefs, switi lobi |
|
Reiger: | Maandag, januari 23, 2006 13:08 |
Ontroerend mooi verwoord.... Sterkte.... |
|
Vervelende meid: | Maandag, januari 23, 2006 11:47 |
Ai.... jah... missen zonder end... :S | |
arie.v.d.zalm: | Maandag, januari 23, 2006 11:29 |
heel mooi | |